Ποιος θα νικήσει τελικά;

Ζούμε σε καιρούς σαν αυτούς που αναφέρει το θεόπνευστο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Τότε που οι άνθρωποι θα αμαρτάνουν ασύστολα και ενώ ο Θεός θα τους δίνει ευκαιρίες μετανοίας, αυτοί δε θα θέλουν να μετανοήσουν. Θα μένουν πεισματικά στην αμαρτία.

Ο Σατανάς γνωρίζοντας ότι πλησιάζει η ώρα που θα χάσει κάθε εξουσία του στη γη, προσπαθεί να επεκτείνει την κυριαρχία του στον κόσμο και να παρασύρει μαζί του στην άβυσσο της Κολάσεως όσο περισσότερα θύματα μπορεί. Έχοντας στα χέρια του τα ΜΜΕ και το γλυκύτερο θέλγητρο, την αμαρτία, υπόσχεται την ευτυχία προτείνοντας στους ανθρώπους μια αδέσμευτη και ανέμελη ζωή χωρίς τα μη και τα όχι της Εκκλησίας, χωρίς ηθικούς κανόνες, χωρίς πρέπει και δεν πρέπει. Προσπαθεί να δικαιολογήσει κάθε παράβαση. Στόχος του να χτυπήσει την Εκκλησία και μάλιστα τον Ιδρυτή της και Αρχηγό της, το Χριστό. Γι' αυτό κινείται με μανία εναντίον της Εκκλησίας και αφηνιάζει όταν δει το σημείο του Σταυρού με το οποίο τον κατενίκησε ο Χριστός. Κάνει το παν για να πετάξει το Σταυρό από τις αίθουσες των σχολείων, των Δικαστηρίων. Με το πρόσχημα της πολυθρησκευτικότητας και του σεβασμού της ελευθερίας παρακινεί όργανά του να αρχίσουν πόλεμο κατά του Σταυρού.

Η φωνή του Χριστού φτάνει στις καρδιές μας: "Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον" (Ιω.ις΄33).

Από το ορθοδοξο χριστιανικό περιοδικό: "Ο Σωτήρ" 1 Δεκεμβρίου 2010

Αν πιστεύουμε και αγαπάμε το Χριστό ας το δείξουμε με τη μετάνοια, την εξομολόγηση, την υπακοή στο θέλημά του και στις συμβουλές του πνευματικού μας πατέρα, με τη συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, με νηστεία, προσευχή, μελέτη του Λόγου του Θεού, με ελεημοσύνες, με ταπείνωση, συγχωρητικότητα για τα λάθη των άλλων. Ν' αποφεύγουμε την κατάκριση. Έχουμε δικά μας πάθη που πρέπει να θεραπεύσουμε. Ας μην ασχολούμαστε με εκείνα των άλλων.

 Όποιος είναι καλοπροαίρετος θα ψάξει και θα βρει την αλήθεια. Όποιος είναι κακοπροαίρετος ακόμα και το μεγαλύτερο θαύμα να δει μπροστά του δε θα πιστέψει.

elenitheof
30/11/2010

Η κορυφή

Πόσο δύσκολο να φτάσεις στην αγάπη;
Όσο ν' ανέβεις στην πιο ψηλή κορφή
περπατώντας σε μονοπάτι στενό και ανηφορικό
γεμάτο αγκάθια
που ξεριζώνεις με τα χέρια γυμνά
από το χώμα της καρδιάς.
Πληγώνεσαι, πονάς
μα ένα χέρι θεϊκό σ' αγγίζει,
γιατρεύει τις πληγές.
Άνθρωπε, έφτασες στην κορφή;
Η αγκαλιά σου χωράει όλη την πλάση.
Η καρδιά σου θεϊκή.
Έγινες Θεού παιδί.
Η βασιλεία του δικιά σου.

elenitheof
21/2/2009